Ο ΜΑΡΙΟΣ ΤΟ ΜΗΛΟ ήταν άριστος μαθητής, και υπερηφανευόταν πολύ για τους καλούς του βαθμούς. Μπορούσε να διαβάζει ώρες και μέρες ολόκληρες, και δεν άφηνε ποτέ του το βιβλίο απ' το χέρι γιατί πάντα ήθελε να παίρνει "Ά ρ ι σ τ α 10". Μόλις όμως έπαιρνε τους βαθμούς, ρωτούσε συνέχεια τα άλλα φρούτα και ζαρζαβατικά της τάξης για να βεβαιωθεί ότι δεν βρέθηκε άλλος να πάρει παραπάνω. Αυτά από την μια τον θαύμαζαν, από την άλλη όμως τον αντιπαθούσαν και δεν τον έκαναν παρέα γιατί έδειχνε μεγάλη περιέργεια για το τι κατάφεραν οι άλλοι.
Έτσι μια μέρα, και αφού για μια ακόμη φορά ο Μάριος είχε πάρει "Άριστα 10" στην ορθογραφία, τα άλλα φρούτα άρχισαν να τον κοροϊδεύουν:
"Είσαι φυτό", του είπαν και τον έδειχναν περιπαιχτικά.
"Όχι δεν είμαι φυτό, είμαι φρούτο, αφού είμαι ένα μήλο", τους απάντησε αυτός που τα ήξερε όλα. "Κάποιο λάθος κάνετε". Και έτσι γύρισε στο σπίτι του χωρίς να καταλάβει ότι οι άλλοι μαθητές τον είχαν πάρει στο ψιλό. Άνοιξε τα βιβλία του και διάβασε ώρες ατελείωτες για να προετοιμαστεί για το διαγώνισμα βοτανολογίας της επόμενης μέρας.
Μόλις ξημέρωσε, έβαλε προσεκτικά τα πράγματα στην τσάντα του και μπήκε στο σχολικό. Όταν έφτασε στο σχολείο τον περίμενε μια έκπληξη: τα άλλα φρούτα και ζαρζαβατικά είχαν βάλει ένα μικρό γλαστράκι με ένα καταπράσινο φυτό πάνω στο θρανίο του. Αυτός το κοίταξε καλά καλά και παραξενεύτηκε. Τότε αυτά του είπαν: "Μιας και εμείς δεν είμαστε φίλοι σου, σου φέραμε αυτό το φυτό να κάνεις παρέα."
Μόλις όμως μπήκε η μελιτζάνα δασκάλα στην τάξη, δεν έβγαλαν άχνα, παρά μόνο ο καθένας κάθισε στην θέση του. Αυτή μόλις είδε το γλαστράκι με το φυτό θύμωσε, αλλά δεν είπε τίποτε, αφού κατάλαβε τι είχε συμβεί. Τους έβαλε το διαγώνισμα και περίμενε υπομονετικά μέχρι να τελειώσουν όλοι. Ο Μάριος, αφού παρέδωσε το γραπτό του, γύρισε στο σπίτι του και έβαλε τα κλάμματα, αφου κατάλαβε έστω και αργά πως όλοι στην τάξη τον κορόιδευαν.
Την επόμενη μέρα που οι μαθητές μπήκαν στην τάξη, παραξενεύτηκαν με το θέαμα: στο θρανίο του κάθε μαθητή υπήρχε το γραπτό του διορθωμένο καθώς και ένα γλαστράκι με ένα όμορφο λουλούδι, ανάλογα το βαθμό του καθενός. Έτσι η τάξη γέμισε πανέμορφες ορχιδέες, κόκκινα τριαντάφυλλα και μυρωδικά γαρύφαλλα. Ο μόνος που δεν πήρε γλαστράκι και βαθμό ήταν ο Μάριος.
Τότε η δασκάλα τους είπε: "Αντί για βαθμούς, σκέφτηκα να κάνω δώρο στον καθένα από εσάς ένα όμορφο λουλούδι. Ο μόνος στον οποίο δεν έφερα λουλούδι είναι ο Μάριος, αφού όλοι γνωρίζατε από πριν ότι θα έπαιρνε τον υψηλότερο βαθμό και φροντίσατε από μόνοι σας να φέρετε το δώρο του χθες."
Οι μαθητές ντράπηκαν πολύ από το πάθημά τους και ζήτησαν συγνώμη από τον Μάριο. Αυτός πάλι από τότε πήρε το μάθημά του και σταμάτησε να υπερηφανεύεται για τους βαθμούς του.