EΝΑ ΤΑΜΑΡΙΛΛΟ κάποτε αγαπούσε πολύ τα αστεία. "Είναι μια τέχνη από μόνο του", έλεγε στα άλλα φρούτα και λαχανικά του κήπου, και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να τα κάνει να γελάνε ειδικά όταν τα έβλεπε κατσουφιασμένα. Αυτά πάλι θεωρούσαν ότι σαχλαμάριζε και δεν έχαναν την ευκαιρία να το αποθαρρύνουν.
Ώσπου μια μέρα, αποφάσισαν να κάνουν ένα διαγωνισμό για να δουν ποιο ήταν το πιο ταλαντούχο από όλα. "Θα πρέπει ο καθένας να μας αποδείξει το ταλέντο του στην τέχνη του", ανακοίνωσαν μπροστά σε όλα τα φρούτα και λαχανικά του κήπου η ντομάτα, το καρότο και το αχλάδι, τα οποία θα έκαναν την κριτική επιτροπή στο διαγωνισμό. Δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν τη φράση και παρέλαβαν ένα μεγάλο σωρό από αιτήσεις για συμμετοχή, αφού όλα τα φρούτα και λαχανικά του κήπου είχαν κι από κάποιο ταλέντο. Έτσι λοιπόν και το καλό μας ταμαρίλλο σκέφτηκε πως είχε έρθει η ευκαιρία του να αποδείξει τι αξίζει.
Όταν ήρθε λοιπόν η μεγάλη μέρα του διαγωνισμού, πρώτο εμφανίστηκε στη σκηνή ένα καρπούζι, το οποίο κρατούσε μικρόφωνο στα χέρια του. "Θα ήθελα να σας τραγουδήσω", είπε στην κριτική επιτροπή, και άφησε το ταλέντο του να ξεδιπλωθεί μπροστά τους. Στα μέσα όμως του τραγουδιού άρχισε να ντρέπεται. "Δεν πειράζει, συνέχισε και θα το καταφέρεις", του είπαν το αχλάδι και η ντομάτα για να το ενθαρρύνουν, όμως το καρότο διαφώνησε. Έτσι ζήτησαν να δουν τον επόμενο διαγωνιζόμενο.
Δεύτερος εμφανίστηκε στη σκηνή ένας μαϊντανός, ο οποίος ήταν γνωστός για το ταλέντο του στην υποκριτική. Πρώτα λοιπόν τους είπε μπροστά τους ένα ποίημα, και ύστερα έναν πολύ γνωστό μονόλογο από τον Άμλετ του Σαίξπηρ, με σκοπό να τους εντυπωσιάσει. Κάπου όμως κι αυτός ξέχασε τα λόγια του, και έμεινε να κοιτάζει τρομαγμένος την κριτική επιτροπή. "Αναγνωρίζουμε ότι είναι πολύ δύσκολο αυτό που κάνεις", του είπαν για να τον ενθαρρύνουν καθώς αυτός κατέβαινε από τη σκηνή απογοητευμένος, αφού πήρε "όχι" και από τους τρεις κριτές.
Τρίτη ανέβηκε στη σκηνή η μπανάνα μπαλαρίνα, η οποία έδωσε τον καλύτερό της εαυτό για να χορέψει το πιο όμορφο μπαλέτο μπροστά στην κριτική επιτροπή. Μόλις τελείωσε, τα μέλη της κριτικής επιτροπής την καταχειροκρότησαν, και από τον ενθουσιασμό τους σκέφτηκαν να την ανακηρύξουν κατευθείαν νικήτρια του διαγωνισμού ταλέντου.
"Κρίμα θα είναι να μη δείτε και μένα!", είπε το ταμαρίλλο, το οποίο τόση ώρα καθόταν στην άκρη και παρακολουθούσε τους άλλους διαγωνιζόμενους για να πάρει ιδέες. Η κριτική επιτροπή συμφώνησε να του δώσει την ευκαιρία που ζητούσε, όμως τα άλλα φρούτα και λαχανικά που παρακολουθούσαν τον διαγωνισμό άρχισαν να γελούν στα κρυφά. Αυτό πάλι, χωρίς να χάσει χρόνο φόρεσε το καπέλο του και με άλλα δυο ταμαρίλλο - βοηθούς ανέβηκε στη σκηνή.
"Τι θα μας παρουσιάσεις;", το ρώτησε αυστηρά το καρότο.
"Κωμωδία φυσικά!", τους απάντησε αυτό, και αυτή τη φορά φρόντισε να μπλέξει τα αστεία του με τον χορό, το τραγούδι και το θέαμα. Μαζί με τους δυο βοηθούς λοιπόν πρώτα είπαν αστεία τραγούδια, έπειτα χόρεψαν με τη συνοδεία μουσικής και παρουσίασαν αστείες σκηνές από το θέατρο και τον κινηματογράφο. Σύντομα όλα τα φρούτα και λαχανικά που παρακολουθούσαν ξεκαρδίστηκαν απ' τα γέλια και ξέσπασαν σε χειροκροτήματα, αφού κατάλαβαν πως αυτό που τους παρουσίασε ήταν πολύ ανώτερο απ' όλα όσα είχαν δείξει όλοι οι διαγωνιζόμενοι ως εκείνη τη στιγμή. Έτσι άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα για να αναγκάσουν την κριτική επιτροπή να το ανακηρύξει νικητή του διαγωνισμού.
"Για ποιό λόγο πιστεύεις πως η τέχνη σου είναι ανώτερη από των άλλων διαγωνιζομένων;", ρώτησαν στο τέλος οι κριτές, και το κοινό περίμενε με κομμένη την ανάσα την απάντηση του ταμαρίλλο.
"Γιατί κάνω τους άλλους να ξεχνάνε τα προβλήματά τους", απάντησε αυτό και όλοι στο κοινό κατάλαβαν πως έστω και για αυτό το λίγο που διήρκησε το σόου είχαν πράγματι ξεχαστεί. Αλλά και η πιο αυστηρή επιτροπή συμφώνησε μαζί του πως είχε πετύχει το στόχο του, και έτσι του έδωσαν το έπαθλο του νικητή.
Φήμες λένε ότι πολλά χρόνια αργότερα, το καλό μας ταμαρίλλο έγινε ο μεγαλύτερος σόουμαν της Ελλάδας.